زمان خیلی زود می گذرد. پس از غروب روز ۱۳ بهمن ۱۳۸۶ (و در آستانه برگزاری انتخابات مجلس هشتم) داغ یکی از بهترین فرزندان ایران زمین احمد بورقانی به دلمان نشست و بر اعتباری دنیا و هر آنچه در آن است گواهی داد! اما جالب آنکه در ۴ سال پیش و در ۱۲ بهمن ۱۳۸۲(ودر آستانه برگزاری انتخابات مجلس هفتم) نمایندگان اصلاح طلب مجلس ششم در اعتراض به رد صلاحیت های گسترده در مراحل مقدماتی این انتخابات ناچار از تحصن و استعفای دسته جمعی شدند والبته صدای آنان تا امروز شنیده نشد و هم اکنون شاهدیم که جریان انتخاباتی بدتر از مجلس هفتم در حال رخ دادن است! والبته امروز بهتر از دیروز می توان بردرستی آن اقدام داوری کرد و فردا بهتر از امروز! هرچند برخی بنا بر مصلحت ها یا عافیت جویی ها به رغم مدعای اصلاح طلبی با این اقدام همراهی نکردند و در گذر زمان آنرا تندروی و…نامیدند و از آن برائت جستند! وصد البته هزینه سنگینی که نمایندگان مستعفی از این بابت متحمل شده و می شوند خود بهترین شاهدبر صداقت آنهاست . مرحوم احمد بورقانی از نمایندگان ثابت قدم اصلاح طلب در مجلس ششم بود و در جریان تحصن و استعفا نقش فعال و موثر داشت و متن نطقی را که در روز استعفای دسته جمعی توسط آقای میردامادی و من خوانده شد او نوشته بود.به پاس بزرگداشت یاد و خاطره او این متن را بار دیگر بخوانیم تا دریابیم او چه افق های دوری را می دید و چه باورها و اعتقاداتی داشت و البته نماند تا ببیند که آنچه آنروز گفته شد و شنیده نشد امروز با شدت وحدت بیشتری در حال رخ دادن است! درابتدا نامه استعفای تک تک نمایندگان و در ادامه متن نطق آمده است :
۱۱۴ تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نامهای به هیات رییسه استعفای خود را تقدیم مجلس شورای اسلامی کردند متن استعفای نمایندگان به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای مهدی کروبی
ریاست محترم مجلس شورای اسلامی
سلام علیکم
نادیده گرفتن حقوق ملت و روند غیرقانونی رد صلاحیتها توسط شورای نگهبان و بدعت آفرینی در امر نظارت برانتخابات، امکان برگزاری انتخابات آزاد، عادلانه و قانونی را برای دوره هفتم مجلس شورای اسلامی ناممکن ساخته است.
این اقدامات غیرقانونی به گونهای است که اینجانب قادر نیستم به سوگندی که براساس اصل (۶۷) قانون اساسی یاد کردهایم، عمل کنم و براین اساس مواد (۹۲) و (۹۳) قانون آییننامه داخلی مجلس شورای اسلامی و در اعتراض به هدم اساس جمهوریت نظام و تبدیل مجلس شورای اسلامی به مجلسی فرمایشی و غیرمردمی استعفای خود را از مسئولیت نمایندگی تقدیم میدارم.
سپاسگزار خواهم بود دستور فرمایید ترتیبات قانونی درباره استعفای اینجانب هر چه سریعتر به مرحله اجرا گذاشته شود.
با احترام
بسمالله الرحمن الرحیم
ملت شریف و آگاه ایران
مجلس شورا به عنوان بارزترین تجلی حق حاکمیت ملت بر سرنوشت خویش و مهمترین دستاورد مبارزات آزادیخواهانه و ضد استبدادی تاریخ معاصر ایران، همواره در معرض خشم و تیغ کین استبداد و استبدادطلبان بوده است.
گاه که امکان یافتهاند و مستظهر به حمایت آشکار خارجی بودهاند این آتش خشم و کین از توپخانهها بر مجلس باریده است. و گاه که امکانی چنین فراهم نبوده است با اعمال زور و قدرت و یا دسیسه در رای ملت در تشکیل مجلسی نمایشی، مطیع و فرمانبردار کوشیده و پیکر استبداد را با جامه زیبای مردمسالاری آراستهاند.
داستان عمر یکصد ساله پارلمان در ایران، اما گویای واقعیتی دیگر افزون بر این است و آن این که استبداد، در سرکوب یا استحاله مجلس همواره دست در دست استعمار داشته است.
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران که نفی توامان استبداد داخلی و استعمار خارجی اهداف و آرمانهای آن را تعیین میکرد، دشمنان تاریخی پارلمان به محاق رفتند و مجلس مستقل و برخاسته از رای بیواسطه مردم بزرگترین دستاورد انقلاب در تحقق حق حاکمیت ملت و بارزترین نماد جمهوریت و مردمسالاری نظام جمهوری اسلامی ایران به شمار آمد.
در این میان مجلس ششم برآمده از جنبش اجتماعی اصلاحطلبی، به اقتضای تاکید بیشتر و جدیتر بر حقوق و آزادیهای سیاسی ـ اجتماعی مردم، مجلس اصلاحات لقب گرفت. نمایندگان شما طی سه سال و هشت ماه گذشته در مجلس اصلاحات تمامی سعی خود را مصروف تضمین و تعمیق اصلیترین آرمان انقلاب یعنی آزادی و بسط مردمسالاری در ساختار نظام جمهوری اسلامی کردند.
گرچه تلاشهای ما، چه در عرصه تقنین و چه در عرصه نظارت در بسط و تثبیت حاکمیت قانون، آزادی و مردمسالاری و به رسمیت شناخته شدن حقوق ملت در اکثر موارد با سد شورای نگهبان مواجه شد، مفتخریم دورهای را به پایان میبریم که مجلس در کنار توجه ویژه به مشکلات اقتصادی و رفاه جامعه، در دفاع از حقوق ملت و آگاهیبخشی سیاسی به جامعه نام خود را در تاریخ پرافتخار ایران عزیز ثبت کرد و در این راه تمامی تهاجمات، دسیسهها، دروغپردازیها و شایعهسازیها، بحران و تخریبها را علیه خود به جان خرید و تهدید و ارعاب و بازداشت و محاکمه نمایندگان اصلاحطلب را به هیچ انگاشت.
ملت آگاه ایران
اکنون در آستانه برگزاری انتخابات مجلس هفتم، با روندی بیسابقه و شگفت در تاریخ انقلاب مواجه هستیم که در صورت تداوم فرجام شوم آن، بلا موضوع شدن انتخابات، بیاثر شدن رای ملت و تشکیل مجلسی مطیع و ثناگوی قدرت و در نتیجه هدم جمهوریت خواهد بود این روند چیزی جز رد صلاحیت گسترده، بیسابقه و غیرقانونی داوطلبان نمایندگی مجلس به دلایل سست و سخیف و هدایت سازمان یافته امور به سوی تشکیل مجلسی با ترکیب از پیش تعیین شده نیست. اگر چه بستن مطبوعات، بازداشت دانشجویان و فعالان سیاسی و مطبوعاتی، مانعتراشی بر سر راه قانونگذاری نمایندگان مردم در جهت تعمیق حقوق ضروری و مسلم ایشان از مسایل مهم جامعه است، اما امروز اصلیترین مساله ما به تاراج رفتن بزرگترین دستاورد انقلاب و اصلیترین نماد ضد استبدادی نظام یعنی مجلس مستقل و آزاد است و در نهاییترین سخن، معضل و چالش اصلی ما امروز قلب ماهیت نظام جمهوری اسلامی و از بین رفتن اساس جمهوریت نظام و تعطیل شدن اصول متعدد ناظر بر حق حاکمیت ملت بر سرنوشت خویش در قانون اساسی است.
نمایندگان اصلاحطلب شما با پیشبینی چنین روزی و برای جلوگیری از وقوع چنین وضعیتی از دو سال پیش آنچه در توان داشتند به کار بستند. اما دو سال تلاش برای اصلاح قانون انتخابات، مذاکرات و مناقشات و انذارها و تهدیدها گوش شنوایی نیافت و همچنان بر طبل خودکامگی نواخته شد.
ما اینک در پایان این راه نه برای خویشتن که شرم باد بر کسانی که در این بزنگاه تاریخی به عرضه خویش پرداخته باشند بلکه تنها و تنها برای رسیدن به رای خالص مردم در تعیین سرنوشت خویش بیهیچ واسطه یا واسطهگانی، دست به تحصنی مسالمتآمیز و مدنی زدیم و با روزه لب بر طعام بستیم تا نه آن که، آنان شاید به رای و نظر مردم احترام بگذارند که شما دریابید که ما بر هر چه چشم فرو بسته باشیم و بر هر تحولی تحلیلی نهاده باشیم، بر سر این بدیهیترین حق مردم، یعنی حق انتخاب با کسی معامله نمیکنیم و راه بر هیچ توجیهی نمیگشاییم.
حال که مستی زدگان قدرت و مدهوشان استبداد را یارای درک آن انذارها و هشدارها و این خروشها و اعتراض ها و اهمیت و حساسیت شرایط کنونی جامعه و کشور نیست و اقتدارگرایان عزم خود را جزم کردهاند تا با حذف جمهوریت نظام و در نتیجه اسلامیت آن و تشکیل مجلسی فرمایشی و فرمانبردار سراشیب سقوط را تا فرجام شوم آن و سوختن در آتشی که خود هیزم آنند، طی کنند ما را چارهای جز عدم حضور و عدم همراهی در این مسیر و گریزی جز استعفا از عنوانی نیست که از این پس در آن خیری برای ملت و فخری برای خود نمییابیم.
مجلس شورای اسلامی زمانی میتواند حافظ دستاوردهای انقلاب، مدافع حقوق و منافع مردم، ضامن استقلال و عزت و اعتلای کشور و پاسدار دین و معنویت و اخلاق باشد که نمایندگانش در انتخاباتی آزاد، قانونی، عادلانه و به طور مستقیم توسط ملت برگزیده شده باشد.
ما در برابر عظمت و بزرگواری شما ملت صبور و آگاه سرتعظیم فرو میآوریم و از تمامی قصورها و تقصیرها در حمل بار امانتی که به ما سپردهاید پوزش میطلبیم و یقین داریم شما که همواره به ملتی کریم و بلندنظر شهره بودهاید عذر تقصیر ما را خواهید پذیرفت و به ما حق خواهید داد در مجلسی نمانیم که نمیتواند حق شما را استیفا کند و مانع برگزاری انتخاباتی شود که طی آن قرار است ملت نه به نمایندگان واقعی خویش بلکه به انتخاب دیگران رای دهد. ما یقین داریم راضی نخواهید بود ننگ و نکبت بر باد رفتن جمهوریت نظام به کام اقتدارگرایان اما به نام اصلاح طلبان ثبت شود.
لذا اکنون که به دلالت بی حاصلی تمامی تلاشها و انذارها و هشدارهای گذشته همگان دریافتهاند که آنان قرار گذاشتهاند «میزان رای ملت» نباشد ، قرار گذاشتهاند «مجلس دیگر عصاره فضایل ملت» نباشد، قرارگذاشتهاند مردم نمایندگان واقعی خود را بی واسطه انتخاب نکند و قرار گذاشتهاند جمهوریت نظام را نابود و اسلامیت آنرا مسخ و به اسلامی طالبانی و بیگانه با مردم تبدیل کنند، یقین داریم و دارید که این قرارها نه تنها برای ملت فردایی بهتر را رقم نخواهد زد بلکه آنرا به سوی آینده ای تیره و مبهم رهنمون خواهد کرد، استعفای رسمی خود را از نمایندگانی مجلس ششم به پیشگاه شما تقدیم میداریم.
همچنین اعلام میکنیم انتخاباتی که با نقض آشکار حقوق بدیهی ملت و محروم ساختن شهروندان از حق انتخاب کردن و انتخاب شدن برگزار شود، انتخاباتی که نتیجه آن از پیش تعیین شده است، خیانت به آرمانهای ملت در انقلاب اسلامی و لذا فاقد مشروعیت، غیرقانونی و نتایج آن برای ملت پذیرفته نخواهد بود و ما نیز در چنین انتخاباتی شرکت نخواهیم کرد. همچنین یقین داریم هر فرد یا مرجعی که دل در گرو عزت و سربلندی این کشور و ملت و آرمانهای انقلاب و میراث امام دارد حاضر به برگزاری چنین انتخاباتی نخواهد شد.
تاریخ بر حقایق چشم فرو نخواهد بست. همچنان معتقدیم «میزان رای ملت است » و تردید نداریم این کلام امام (ره) فریب و فسانه نبوده و حقیقتی انکار ناپذیر است.
ماهمچنان به نظام « جمهوری اسلامی ایران» نه یک کلمه بیش و نه یک کلمه کم باور داریم و میدانیم این خانه میراث همه ماست. چراغش را روشن نگه خواهیم داشت.